1934 yılında çıkan “soyadı kanunu” ile birlikte eski ünvan ve lakaplar kanunen yok sayılmış; herkesin bir soyadı edinmesi zorunluluğu getirilmiştir. O dönemde yaşayan herkesten ve dolayısıyla köylülerimizden de kendilerine uygun bir soyadı seçmeleri istenmiştir. O gün soyadlarını kaydetmekle görevli devlet memuru Selamoğlu sülalesine geldiğinde, sülale üyelerinden çeşitli soyadı fikirleri çıkıyor; herkes kendince bir şeyler söyleyip Selamoğlu sülalesine soy adı belirlemeye çalışıyormuş. Rahmetli İsmail Dede (Kör Dede) diğer aile üyelerinin seçmek istediği soyadlarını, kendince ve haklı olarak, eleştirdikten sonra ” Yaz Katip Efendi bizim soyadımız ŞAHİN olsun” demiş ve Selamgilin bugün kullandığı soyadını belirlemiştir. Şahin genellikle ormanlık bölgelerde yaşayan bir kuş türünün adıdır. Köyümüzde nadir olarak bulunur. Kendi türünü (ölse dahi) yememesi asaletinin, avını ısrarcı bir şekilde takip edip yakalaması kararlılığının, yükseklere yuva yapması ve yükseklerde uçması onun cesaretinin bir göstergesi olarak kabul edilmiştir. Bu bakımdan şahin asaleti, kararlılığı ve cesareti sembolize eder. Günümüzde Türkiye’de en çok kullanılan soyadlarından birisidir.