1997-2000 yılları arasında

köyümüzde sosyal bilgiler öğretmenliği yapan,

sevgili Hocamız

MÜCAHİT ARMAĞAN’ın Anıları 

Köyümüze ilk ulaştığımda karşılaştığım Okul Müdürüm Mücahit Hoca, Osman hoca, Özcan Hoca, Halis Hoca ve Şevket hoca ve çok değerli Horuhun köyü sakinlerinin bana verdiği güç ve şevkle; köyü görüp memleketime dönmeyi düşünen ben, 3 yıl kalıvermiş olmanın zevk ve mutluluğunu ve ayrıca 2000 yılında ayrılışımın hüznünü halen içimde taşımanın verdiği heyecanla bu yazıyı yazıyorum…

Mücahit Hoca ( Mehmet Mücahit İlban) ve Halis Hoca (Halis Bingöl)

Ne de olsa bu köy bizim köyümüzdü artık. İlk öğrencilerim, ilk tayin yerim, ilk göz ağrılarım, kaliteli insanlar diyarı idi bu köy…Artısı ile eksisi ile birçok yeniliği ve kaliteli insanı tanımak nasip oldu hayatımızda Allah’a şükür…İletişimin verdiği avantajları da kullanarak birçok öğrencim ve ahbaplarımla halen görüşüyor olmanın verdiği mutluluk var içimde…

Düzyayla İlkÖğretim Okulu

Köyümüze ait o kadar güzel anılarımız oldu ki hangi birini yazacağımı düşüneceğime, aklıma ilk gelenleri sıralamayı daha uygun gördüm. Onun için;

-Dağlarda gezmeyi, Serenardına gitmeyi, ‘Karataşın karşısına geçip, karşısının karşısını, bir ok atımı ve bir bıyık bükümü’ hikayelerini dinlemeyi,

-Düğünlerde silah seslerini duyarken, tutukluk yapan emanetlerin hikayelerini Rahmetli Gara dayıdan (Gara Mustafa) dinlemeyi,

-Domuz avı hikâyelerini dinlemeyi ve bizzat bu avlara katılmayı, Hüseyin Abi (Nam-ı diğer Papaz abi) ile tavşan avına gitmeyi,

Hüseyin Şahin

-Abdi dedenin muhabbetini,

Abdi Emmi (Abdi Zeyrek)

Muhtar Mustafa abi ve babasının muhabbetini,

Eski Muhtar Mustafa (Mustafa Şahin)

Hasan Baba (Hasan Şahin)

-Rüstem abinin ballarını (turşu ile birlikte) yemeyi,

-Gatıklı aş yemeği, madımak çorbası içmeyi, Papaz abinin serasında gezmeyi, Camız yoğurdu yemeyi, mahalle fırınlarından gelen taze pişmiş ekmek kokularını,

-Şahbet ve Turan abinin minibüsü ile Hafik’e gitmeyi,

Şahbet Emmi (Şahbet Özmen)

Turan Emmi (Turan Ercan) ve eşi Naciye Hala

-Evlere su geldikten sonra suyun vanasını gece kapatanlarla mücadele etmeyi!

-Rahmetli Ebubekir amcanın Serenardı maceralarını dinlemeyi,

Rahmetli Hasan amcanın Arap kanallarını çekmesi gereken uydu antenini ayarlamaya gitmeyi, (Allah gani gani rahmet eylesin Mekanları Cennet olsun inş)

Hasana Emmi (Hasan Şeker)

-Aşağıda Memmed emminin kahveye giderken bir sürü engelden geçmeyi,

-Kışın karda, baharın çamurda okuldan köy meydanına kadar olan yolu Mücahit İlban’ın arabası ile geçmek için büyük mücadele vermeyi!

-Rahmetli Yücel abi’den milliyetçilik dersleri dinlemeyi (Allah gani gani rahmet eylesin Mekanları Cennet olsun inş)

-Komşumuz Pamuk Emmiden zarları emüştürmemeyi,

Pambuk Emmi

-Desteklerini hiçbir zaman esirgemeyen değerli insan Okul aile birliği başkanımız, Cemil BABATUTMAZ’ı da rahmet ve minnetle anmayı,

Cemil Emmi (Cemil Babatutmaz) (Fotoğraftaki diğer iki kişi: soldaki Hüseyin Özcan sağdaki Hasan Hüseyin Ercan)

-Karataş hocanın müezzinliğini,

Şükrü Emmi (Şükrü Karataş)

-Öğrencim Raşit Şahin’in evde yaptığı icat çalışmaları sonrasında okula cin çarpmış gibi gelmesini görmeyi,

Raşit Şahin

-Hüseyin hocamın imamlığını ve ondan da öte adamlığını,

Hüseyin Hoca (Hüseyin Kuzu)

-Kasap Mahmut Abinin Hafikteki dükkanında etli ekmek yemeyi,

-Vahit Amcanın At koşum takımlarını ve gençlik fotoğraflarını görmek,

Vahip Emmi (Vahip Ercan)

ilk aklıma gelenler…

Siz değerli hemşerilerimizi özlediğimi ve köyümüzün güzel insanları ile muhabbet etmeyi büyük bir iştiyakla arzuladığımı belirtirken bu yazıyı okuyan ve yayınlanmasına sebep olan herkese selam ve muhabbetlerimi bildiririm.

Ayrıca köyümüzde görev yaptığımız süre içerisinde özellikle öğrencilerimiz başta olmak üzere üzdüğüm veya kırdığım kim varsa hepinizden helallik diliyorum!!!Allah’a Emanet Olun!!!

Mücahit ARMAĞAN 1997-2000 Düzyayla Sosyal Bilgiler Öğretmeni

Not: Yazıda ismi geçen köylülerimizin, elinizdeki fotoğraflarının yazıya eklenmesi için, duzyaylakoyu@gmail.com adresine mail atabilirsiniz. Site yönetimi ve Mücahit ARMAĞAN Hoca’nın izni olmadan, yazının başka bir sitede yayınlanması ya da yazıdan alıntı yapılması durumunda, yasal haklarımızı kullanacağımızı belirtiriz. Vakit ayırıp okuduğunuz için teşekkür ederiz.  Fotoğrafların büyük bir kısmı için Cafer Doruk’a  ve bu güzel anılarını bizlerle paylaştığı için Mücahit Hocaya ayrıca teşekkür ederim.

______________________________________________________________________________________

Yazının Fotoğrafsız Hali

Köyümüze ilk ulaştığımda karşılaştığım Okul Müdürüm Mücahit Hoca, Osman hoca, Özcan Hoca, Halis Hoca ve Şevket hoca ve çok değerli Horuhun köyü sakinlerinin bana verdiği güç ve şevkle; köyü görüp memleketime dönmeyi düşünen ben, 3 yıl kalıvermiş olmanın zevk ve mutluluğunu ve ayrıca 2000 yılında ayrılışımın hüznünü halen içimde taşımanın verdiği heyecanla bu yazıyı yazıyorum…

Ne de olsa bu köy bizim köyümüzdü artık. İlk öğrencilerim, ilk tayin yerim, ilk göz ağrılarım, kaliteli insanlar diyarı idi bu köy…Artısı ile eksisi ile birçok yeniliği ve kaliteli insanı tanımak nasip oldu hayatımızda Allah’a şükür…İletişimin verdiği avantajları da kullanarak birçok öğrencim ve ahbaplarımla halen görüşüyor olmanın verdiği mutluluk var içimde…

Köyümüze ait o kadar güzel anılarımız oldu ki hangi birini yazacağımı düşüneceğime, aklıma ilk gelenleri sıralamayı daha uygun gördüm. Onun için;

-Dağlarda gezmeyi, Serenardına gitmeyi, ‘Karataşın karşısına geçip, karşısının karşısını, bir ok atımı ve bir bıyık bükümü’ hikayelerini dinlemeyi,

-Düğünlerde silah seslerini duyarken, tutukluk yapan emanetlerin hikayelerini Rahmetli Gara dayıdan dinlemeyi,

-Domuz avı hikâyelerini dinlemeyi ve bizzat bu avlara katılmayı, Hüseyin Abi (Nam-ı diğer Papaz abi) ile tavşan avına gitmeyi,

-Abdi dedenin muhabbetini, Muhtar Mustafa abi ve babasının muhabbetini, Rüstem abinin ballarını (turşu ile birlikte) yemeyi,

-Gatıklı aş yemeği, madımak çorbası içmeyi, Papaz abinin serasında gezmeyi, Camız yoğurdu yemeyi, mahalle fırınlarından gelen taze pişmiş ekmek kokularını,

-Şahbet ve Turan abinin minibüsü ile Hafik’e gitmeyi,

-Evlere su geldikten sonra suyun vanasını gece kapatanlarla mücadele etmeyi!

-Rahmetli Ebubekir amcanın Serenardı maceralarını dinlemeyi, Rahmetli Hasan amcanın Arap kanallarını çekmesi gereken uydu antenini ayarlamaya gitmeyi, (Allah gani gani rahmet eylesin Mekanları Cennet olsun inş)

-Aşağıda Memmed emminin kahveye giderken bir sürü engelden geçmeyi,

-Kışın karda, baharın çamurda okuldan köy meydanına kadar olan yolu Mücahit İlban’ın arabası ile geçmek için büyük mücadele vermeyi!

-Rahmetli Yücel abi’den milliyetçilik dersleri dinlemeyi (Allah gani gani rahmet eylesin Mekanları Cennet olsun inş)

-Komşumuz Pamuk Emmiden zarları emüştürmemeyi, (Allah gani gani rahmet eylesin Mekanları Cennet olsun inş)

-Desteklerini hiçbir zaman esirgemeyen değerli insan Okul aile birliği başkanımız,
Cemil BABATUTMAZ’ı da rahmet ve minnetle anmayı,

-Karataş hocanın müezzinliğini,

-Öğrencim Raşit Şahin’in evde yaptığı icat çalışmaları sonrasında okula cin çarpmış gibi gelmesini görmeyi,

-Hüseyin hocamın imamlığını ve ondan da öte adamlığını,

-Kasap Mahmut Abinin Hafikteki dükkanında etli ekmek yemeyi,

-Vahit Amcanın At koşum takımlarını ve gençlik fotoğraflarını görmek, ilk aklıma gelenler…

Siz değerli hemşerilerimizi özlediğimi ve köyümüzün güzel insanları ile muhabbet etmeyi büyük bir iştiyakla arzuladığımı belirtirken bu yazıyı okuyan ve yayınlanmasına sebep olan herkese selam ve muhabbetlerimi bildiririm.

Ayrıca köyümüzde görev yaptığımız süre içerisinde özellikle öğrencilerimiz başta olmak üzere üzdüğüm veya kırdığım kim varsa hepinizden helallik diliyorum!!!Allah’a Emanet Olun!!!

Mücahit ARMAĞAN 1997-2000 Düzyayla Sosyal Bilgiler Öğretmeni